Picnic, Παλιά Πόλη Λευκωσίας (Τ 22312962)
Μου άρεσε η ατμόσφαιρα, αν και νεαρόκοσμος, στο μαγαζί αυτό. Ωραία ενέργεια! Ζωντάνια και πολλά χαμόγελα! Η μικρή στάση που έκανα για ένα dry martini ήταν ... αναζωογονητική!
Istorja supperclub, Λευκωσία (Τ 22251110)
Το είχα καημό να πάω σε ένα supperclub που διοργανώνει το Istorja. Δεν είχε βολέψει μέχρι τώρα. Όταν διάβασα για τη νύχτα με το ινδικό φαγητό στις 12 Φεβρουαρίου, έκλεισα αμέσως τραπέζι. Το μενού, αποτελούμενο από τρία είδη αλοιφών, 3 πρώτα πιάτα (starters), δύο κυρίως πιάτα (mains) και ένα γλυκό, είναι για να το μοιραστείς με την παρέα σου. Όλα τα πιάτα μπαίνουν στο κέντρο. Το κόστος ανέρχεται στα 40 ευρώ το άτομο. Οι αλοιφές, δεν πιστεύω να ήταν σπιτικές, ήταν τα παραδοσιακά, αναμενόμενα chutney ενός ινδικού γεύματος, μάνγκο, δυόσμος και tamarind. Στα ορεκτικά, συμπεριλαμβανόταν μια σχετικά γενναιόδωρη μερίδα από τρία butter chicken chops και τρία αρνίσια seekh kebab σε πιτούλα. Αξιοπρεπέστατα και νόστιμα και τα δύο. ‘Ηταν όμως μια επιλογή πιάτων που εμένα προσωπικά δεν ικανοποίησε. Επιπλέον τρία τεμάχια Matar Kachori, κάτι σαν σαμόζα. Στα κυρίως υπήρχε ένα πιάτο με τυρί paneer και biryani με γαρίδα. Απογοητεύτηκα και με τα δύο πιάτα. Το paneer με άφησε αδιάφορη, ενώ το biryani, ένα φαγητό που λατρεύω, δεν με ικανοποίησε γευστικά. Το κύμινο ήταν έντονο σε όλα τα πιάτα με αποτέλεσμα να τείνει να ... επισκιάσει τις όποιες αστοχίες στην εκτέλεση των συγκεκριμένων πιάτων. Με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί στα 39 ευρώ και ένα μικρό μπουκάλι νερό στην τσουχτερή τιμή των 5 ευρώ, ο λογαριασμός ανήλθε στα 60 ευρώ το άτομο, ποσό που βρίσκω αδικαιολόγητα ψηλό για το συγκεκριμένο γεύμα. ‘Ενα γεύμα που δεν με ευχαρίστησε ιδιαίτερα, ούτε με έκανε να παραληρώ με τη γευστικότητα του. Πιστεύω δεν ήταν αντιπροσωπευτικό της ινδικής κουζίνας, ούτε ίδρωσε ο σεφ να το φτιάξει. Προσμένω σε ένα πιο ευφάνταστο και ιδιαίτερο μενού.
Στέρνα Οινοποιείο, Κάθηκας, Πάφος (Τ 99170699)
Πρόσφατα, σε σπίτι φίλων, δοκίμασα το κόκκινο του οινοποιείου, ένα αξιόλογο Μαραθεύτικο και πραγματικά με εντυπωσίασε.
Το οινοποιείο βρίσκεται στο χωριό Κάθηκας και θα το επισκεφθώ με την πρώτη ευκαιρία για γευσιγνωσία των κρασιών του. Ατού του, απ’ότι διάβασα, οι φυσικές σπηλιές που χρησιμεύουν ως κελάρι.
Το Σουβλάκι του Δημήτρη (ΑΕΚ Κυθραίας), Αγλαντζιά, Λευκωσία (Τ 22252951/99440604)
Διάβαζα για το συγκεκριμένο ότι βραβεύτηκε πρόσφατα ως το καλύτερο σουβλάκι στα Cyprus Eating Awards 2024. Εννοείτε ότι δεν έχασα ευκαιρία και ψες, μαζευτήκαμε στο σπίτι παρέα πέντε ατόμων, παραγγείλαμε delivery μέσω πλατφόρμας, αν και προτιμούσα να πάω επί τόπου, να ... επιθεωρήσω και τον χώρο, αλλά ήταν πολύ κρύο και τεμπέλιασα να βγω. Δεν ξέρω πως να αξιολογήσω το σουβλάκι του Δημήτρη. Καταρχάς, το αρκετά ασπρουδερό χρώμα του κρέατος, παρέπεμπε σε κοτόπουλο και σε έκανε να διερωτάσαι τι παράγγειλες. Γευστικά δεν με ικανοποίησε, δεν ήταν ζουμερό, δεν ήταν μυρωδάτο, ούτε ιδιαίτερα γευστικό και υστερούσε στο αλάτι. Η πίτα του ήταν μικρότερη από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Συνοψίζοντας, δεν ενθουσιάστηκα, ούτε το απόλαυσα. Διερωτώμαι ποιό ήταν το κριτήριο βράβευσης του. Κρίμα, είχα μεγάλες προσδοκίες!
Boutique Patisserie, Λευκωσία (Τ 22100333)
Μου αρέσει ο τρόπος που η ιδιοκτήτρια έκλεισε την πρόσοψη του μαγαζιού για να προστατεύσει τους πελάτες από το κρύο.
The Hide, Παλιά Πόλη Λευκωσίας (Τ 22333390)
Είναι κρυμμένο σε ένα δρομάκι μερικά μέτρα από την Πράσινη Γραμμή στην παλιά πόλη. Είναι όμορφο, indrustrial, διαφορετικό, ξεχωριστό και αξίζει να το επισκεφθείς. Διανύει τους πρώτους μήνες λειτουργίας του και δεν είχα ακόμα την ευκαιρία να δοκιμάσω τα πιάτα του μενού του. Πήγα για ποτό πριν το γεύμα και απόλαυσα την κουβέντα μου με τον ιδιοκτήτη και τον μπάρμαν. Ανοίγει καθημερινά εκτός Δευτέρας και τα Σαββατοκύριακα σερβίρει brunch από τις 9.30 το πρωί. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι θετικές και πρόκειται για ένα μαγαζί που αξίζει να πας, οπότε από μένα είναι «ναι». Θα επιστρέψω σύντομα με περισσότερες εντυπώσεις και σχόλια.
Μπέμπα, Λευκωσία (Τ 22252626)
Η επιτυχία του Θωμά και του Βαρνάβα! ‘Εχουν καταφέρει να αναδείξουν την Μπέμπα ως το δημοφιλέστερο εστιατόριο στην πρωτεύουσα, ένα μαγαζί που διαθέτει ωραία ατμόσφαιρα και σίγουρα την καλύτερη αυλή στην πόλη. Ο Θωμάς είναι η ψυχή της σάλας! Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, δεν εφησυχάζει, είναι πάντοτε αεικίνητος, με φουλ ενέργεια και πηγαινοέρχεται μέσα-έξω στο μαγαζί ασταμάτητα, είτε για να χαιρετήσει/αποχαιρετήσει πελάτες είτε για να επιλύσει θέματα που προκύπτουν. Οι πελάτες του τον αγαπούν και ο ίδιος έχει κάνει φίλους τους περισσότερους. «Είναι ένα μαγαζί στο οποίο μπορείς να φας είτε με 25 ευρώ είτε με 60 ευρώ» μου είχε πει παλαιότερα. Μια κουβέντα που με προβλημάτισε τότε, αλλά δεν νομίζω να ισχύει πια. Οι τιμές δυστυχώς έχουν ανέβει. Στην κουζίνα βρίσκεται ο σεφ και συνιδιοκτήτης Βαρνάβας. Αθόρυβα και ταπεινά, αυτή η κινητήρια δύναμη προτείνει και παρασκευάζει νόστιμα πιάτα με ποιοτική πρώτη ύλη και αποτελεσματικές τεχνικές ψησίματος. Ο Βαρνάβας έχει καταφέρει να αλλάξει το ύφος και την όλη φιλοσοφία της προετοιμασίας ενός πιάτου. ‘Εχει ωριμάσει ως μάγειρας και έχει αποθεώσει την τοπική, και όχι μόνο, πρώτη ύλη, έχει δώσει σημασία στην εκτέλεση των συνταγών και στην τελική παρουσίαση του πιάτου. Του βγάζω το καπέλο.
Η κάρτα κρασιών, η οποία έχει ανατεθεί και επιμεληθεί από επαγγελματία σύμβουλο κρασιών, παρουσιάζει ενδιαφέρον, αν και εδώ θα ήθελα να δω τις τιμές να μειώνονται και όχι να είναι προς τα πάνω.
Συνοψίζοντας, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην ομάδα του σέρβις. Παιδιά τα οποία γνωρίσαμε και αγαπήσαμε εδώ και χρόνια. ‘Αψογο σέρβις και τους ευχαριστώ γι αυτό!
Τους συγχαίρω και τους δύο ιδιοκτήτες για το επίτευγμα τους! Well done guys!
コメント